το ανικανοποίητο λοιπόν.
-βασικός παράγοντας στη ζωή μου.
-και μετά τι?
-και μετά τι?και τώρα τι?
-θέλω πολλά..μα τώρα κενό,μετά σιωπή.
-βασικό χαρακτηριστικό του ανοκανοποίητου, αγαπητή μου σχιζοφρενή.
-φίλτατη φαντασιόπληκτη, η απάντηση είναι η ικανοποίηση.
-παίρνουμε ικανοποίηση,τρέφοντας το ανικανοποίητο. το ζητάμε χωρίς να το αντιλαμβανόμαστε.
-ξεκινάμε ρωτώντας το γιατί. στην αρχή γίνεται αυτοσκοπός η απάντηση. και όταν έρχεται ο πληθυντικός ξεκινάει η πλάνη.
-δεν έχουμε απαντήσεις. έχουμε μόνο υποθέσεις. στις οποίες εμείς αποτελούμε την μικρότερη μεταβλητή.
-κάποιος σοφός κάποτε είπε, πως η αλήθεια είναι απλή. αν μπορούσα να τεντώσω το χέρι μου και να την πιάσω θα ΄ταν όλα τόσα όμορφα.
-και αν τελικά την έπιανες, θα μου χάριζες λίγη?
-τόσο πολύ βαριέσαι να απλώσεις και εσύ το χέρι σου?
-έχω το χέρι μου απλωμένο μήνες. και χειμώνιασε και τα σύννεφα που περνάνε, δεν μπορώ ούτε να τα αγγίξω. νόμιζα πως είσαι φίλη μου.
-συγχώρα το μυαλό μου, τρέχει γρήγορα και ξεχνάει να σκοντάψει στους μικρούς ογκόλιθούς σου. βλέπεις το μόνο που μου απομένει για να αυτοορίζομαι είναι οι στιγμές που αλλάζω.
-το νερό διαβρώνει τελικά τις πέτρες. και έβαψα και τα μαλλιά μου μαύρα σήμερα.
-μας ξεκινάν πάντα απ' το μαύρο για να καταλήξει η τελευταία εικόνα της ζωής μας, να είναι γκρί.
-συγχώρα με, αλλά το μαύρο δεν είναι θλίψη, αν αυτό υπονοείς. το μαύρο είναι η αναρχία. και το ανικανοποίητο ΕΙΝΑΙ η αναρχία στην αρχειοθέτηση των αναγκών μας. όλα είναι θέμα γραφειοκρατίας βλέπεις.
-αναρωτιέμαι, είμαι η μόνη, που στο λεξικό του μυαλού μου, δεξιά της λέξης προσδοκία στέκεται η λέξη ικανοποίηση?
-στο δικό μου λεξικό, δεξιά στέκομαι πάντα εγώ. από την αριστερή πλευρά οι λέξεις συνήθως αλλάζουν, ανάλογα με την έκδοση. δε θέλω να σε γελάσω.
-οι ανάγκες μας αλλάζουν. είναι γνωστό. το ζήτημα είναι αν πρέπει να τις ακούμε. ή να τις διαμορφώνουμε ανάλογα με τον άλλον.
-το ζήτημα είναι αν πρέπει να διαμορφώνουμε τον άλλον ανάλογα με τις ανάγκες τις δικές μας. και δεν είναι πάντα ζήτημα του υπερεγώ.
-πρέπει να δεχτώ το κόστος των συνεπειών,του να είμαι αυτή που είμαι. χωρίς διορθώσεις. χωρίς επιμέλεια. και υποτιτλισμούς. πάντα με ένα μεγάλο ερωτηματικό και μία διαρκή αναβολή.
-ναι, μα νόμιζα πως μιλούσαμε για το ανικανοποίητο. -μεγάλο ερωτηματικό.-
-αγαπητή μαυρομαλλόυσα, ανατρέξτε στην παραπάνω συζήτηση. διαβάστε την προσεκτικά, κατά προτίμηση άνω των πεντακοσίων φορών και η απάντηση στο ερώτημα περί ανικονοποιήτου δεν θα σας δoθεί ποτέ.
-ΣΚΕΨΗ ΤΕΛΕΙ ΥΠΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΑΝΑΞΙΟΚΡΑΤΙΑΣ ΑΝΑΓΚΩΝ.
                                                                          
                                                                                       -ο./λ.-