και στο λέω, έπαιξα μόνο με ζευγάρι στους ρηγάδες ως τώρα.δεν θα σταματήσω πριν το καρέ.και το καλό που σου θέλω, να σε κερδίσω με τους ώμους μας να καίγονται από τον ήλιο.τότε θα ειπωθεί το -όλα-για-όλα- all in, μεγάλε.
Δευτέρα 16 Ιανουαρίου 2012
Κυριακή 15 Ιανουαρίου 2012
Κυριακή 5 Δεκεμβρίου 2010
ο ένας κανόνας (νούμερο ένα) : δεν θα σφίξεις τα κορδόνια σου.
(διατηρώντας ανέπαφα τα αντικείμενα και την τόσο τυχαία καθορισμένη θέση τους και αναπαράγοντας στο ίδιο μοτίβο στρατηγικές πράξεις, -σχεδόν ψυχαναγκαστικά,σαν τις παράλογα καθορισμένες από σένα κινήσεις και σκέψεις, για να αποφύγεις ένα κακό, π.χ. πρέπει να σκεφτώ δέκα λέξεις που αρχίζουν από κάπα, για να μην φέρεις την συντέλεια του κόσμου σήμερα το μεσημέρι- επιτυγχάνεις να διατηρηθούν τα κεκτημένα σου ανέπαφα.)
δεδομένο : τα παπούτσια μου, που για πέντε μέρες έχαναν το χρώμα τους κάτω από τον ήλιο,ξεχασμένα στην εξώπορτα του σπιτιού σου, δεν θα είναι ποτέ ξανά τα ίδια.
αποτέλεσμα : στα μισά, σχεδόν, αυτής της παράβασης σε έχασα.
(διατηρώντας ανέπαφα τα αντικείμενα και την τόσο τυχαία καθορισμένη θέση τους και αναπαράγοντας στο ίδιο μοτίβο στρατηγικές πράξεις, -σχεδόν ψυχαναγκαστικά,σαν τις παράλογα καθορισμένες από σένα κινήσεις και σκέψεις, για να αποφύγεις ένα κακό, π.χ. πρέπει να σκεφτώ δέκα λέξεις που αρχίζουν από κάπα, για να μην φέρεις την συντέλεια του κόσμου σήμερα το μεσημέρι- επιτυγχάνεις να διατηρηθούν τα κεκτημένα σου ανέπαφα.)
δεδομένο : τα παπούτσια μου, που για πέντε μέρες έχαναν το χρώμα τους κάτω από τον ήλιο,ξεχασμένα στην εξώπορτα του σπιτιού σου, δεν θα είναι ποτέ ξανά τα ίδια.
αποτέλεσμα : στα μισά, σχεδόν, αυτής της παράβασης σε έχασα.
Τετάρτη 27 Οκτωβρίου 2010
το ανικανοποίητο λοιπόν.
-βασικός παράγοντας στη ζωή μου.
-και μετά τι?
-και μετά τι?και τώρα τι?
-θέλω πολλά..μα τώρα κενό,μετά σιωπή.
-βασικό χαρακτηριστικό του ανοκανοποίητου, αγαπητή μου σχιζοφρενή.
-φίλτατη φαντασιόπληκτη, η απάντηση είναι η ικανοποίηση.
-παίρνουμε ικανοποίηση,τρέφοντας το ανικανοποίητο. το ζητάμε χωρίς να το αντιλαμβανόμαστε.
-ξεκινάμε ρωτώντας το γιατί. στην αρχή γίνεται αυτοσκοπός η απάντηση. και όταν έρχεται ο πληθυντικός ξεκινάει η πλάνη.
-δεν έχουμε απαντήσεις. έχουμε μόνο υποθέσεις. στις οποίες εμείς αποτελούμε την μικρότερη μεταβλητή.
-κάποιος σοφός κάποτε είπε, πως η αλήθεια είναι απλή. αν μπορούσα να τεντώσω το χέρι μου και να την πιάσω θα ΄ταν όλα τόσα όμορφα.
-και αν τελικά την έπιανες, θα μου χάριζες λίγη?
-τόσο πολύ βαριέσαι να απλώσεις και εσύ το χέρι σου?
-έχω το χέρι μου απλωμένο μήνες. και χειμώνιασε και τα σύννεφα που περνάνε, δεν μπορώ ούτε να τα αγγίξω. νόμιζα πως είσαι φίλη μου.
-συγχώρα το μυαλό μου, τρέχει γρήγορα και ξεχνάει να σκοντάψει στους μικρούς ογκόλιθούς σου. βλέπεις το μόνο που μου απομένει για να αυτοορίζομαι είναι οι στιγμές που αλλάζω.
-το νερό διαβρώνει τελικά τις πέτρες. και έβαψα και τα μαλλιά μου μαύρα σήμερα.
-μας ξεκινάν πάντα απ' το μαύρο για να καταλήξει η τελευταία εικόνα της ζωής μας, να είναι γκρί.
-συγχώρα με, αλλά το μαύρο δεν είναι θλίψη, αν αυτό υπονοείς. το μαύρο είναι η αναρχία. και το ανικανοποίητο ΕΙΝΑΙ η αναρχία στην αρχειοθέτηση των αναγκών μας. όλα είναι θέμα γραφειοκρατίας βλέπεις.
-αναρωτιέμαι, είμαι η μόνη, που στο λεξικό του μυαλού μου, δεξιά της λέξης προσδοκία στέκεται η λέξη ικανοποίηση?
-στο δικό μου λεξικό, δεξιά στέκομαι πάντα εγώ. από την αριστερή πλευρά οι λέξεις συνήθως αλλάζουν, ανάλογα με την έκδοση. δε θέλω να σε γελάσω.
-οι ανάγκες μας αλλάζουν. είναι γνωστό. το ζήτημα είναι αν πρέπει να τις ακούμε. ή να τις διαμορφώνουμε ανάλογα με τον άλλον.
-το ζήτημα είναι αν πρέπει να διαμορφώνουμε τον άλλον ανάλογα με τις ανάγκες τις δικές μας. και δεν είναι πάντα ζήτημα του υπερεγώ.
-πρέπει να δεχτώ το κόστος των συνεπειών,του να είμαι αυτή που είμαι. χωρίς διορθώσεις. χωρίς επιμέλεια. και υποτιτλισμούς. πάντα με ένα μεγάλο ερωτηματικό και μία διαρκή αναβολή.
-ναι, μα νόμιζα πως μιλούσαμε για το ανικανοποίητο. -μεγάλο ερωτηματικό.-
-αγαπητή μαυρομαλλόυσα, ανατρέξτε στην παραπάνω συζήτηση. διαβάστε την προσεκτικά, κατά προτίμηση άνω των πεντακοσίων φορών και η απάντηση στο ερώτημα περί ανικονοποιήτου δεν θα σας δoθεί ποτέ.
-ΣΚΕΨΗ ΤΕΛΕΙ ΥΠΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΑΝΑΞΙΟΚΡΑΤΙΑΣ ΑΝΑΓΚΩΝ.
-ο./λ.-
-βασικός παράγοντας στη ζωή μου.
-και μετά τι?
-και μετά τι?και τώρα τι?
-θέλω πολλά..μα τώρα κενό,μετά σιωπή.
-βασικό χαρακτηριστικό του ανοκανοποίητου, αγαπητή μου σχιζοφρενή.
-φίλτατη φαντασιόπληκτη, η απάντηση είναι η ικανοποίηση.
-παίρνουμε ικανοποίηση,τρέφοντας το ανικανοποίητο. το ζητάμε χωρίς να το αντιλαμβανόμαστε.
-ξεκινάμε ρωτώντας το γιατί. στην αρχή γίνεται αυτοσκοπός η απάντηση. και όταν έρχεται ο πληθυντικός ξεκινάει η πλάνη.
-δεν έχουμε απαντήσεις. έχουμε μόνο υποθέσεις. στις οποίες εμείς αποτελούμε την μικρότερη μεταβλητή.
-κάποιος σοφός κάποτε είπε, πως η αλήθεια είναι απλή. αν μπορούσα να τεντώσω το χέρι μου και να την πιάσω θα ΄ταν όλα τόσα όμορφα.
-και αν τελικά την έπιανες, θα μου χάριζες λίγη?
-τόσο πολύ βαριέσαι να απλώσεις και εσύ το χέρι σου?
-έχω το χέρι μου απλωμένο μήνες. και χειμώνιασε και τα σύννεφα που περνάνε, δεν μπορώ ούτε να τα αγγίξω. νόμιζα πως είσαι φίλη μου.
-συγχώρα το μυαλό μου, τρέχει γρήγορα και ξεχνάει να σκοντάψει στους μικρούς ογκόλιθούς σου. βλέπεις το μόνο που μου απομένει για να αυτοορίζομαι είναι οι στιγμές που αλλάζω.
-το νερό διαβρώνει τελικά τις πέτρες. και έβαψα και τα μαλλιά μου μαύρα σήμερα.
-μας ξεκινάν πάντα απ' το μαύρο για να καταλήξει η τελευταία εικόνα της ζωής μας, να είναι γκρί.
-συγχώρα με, αλλά το μαύρο δεν είναι θλίψη, αν αυτό υπονοείς. το μαύρο είναι η αναρχία. και το ανικανοποίητο ΕΙΝΑΙ η αναρχία στην αρχειοθέτηση των αναγκών μας. όλα είναι θέμα γραφειοκρατίας βλέπεις.
-αναρωτιέμαι, είμαι η μόνη, που στο λεξικό του μυαλού μου, δεξιά της λέξης προσδοκία στέκεται η λέξη ικανοποίηση?
-στο δικό μου λεξικό, δεξιά στέκομαι πάντα εγώ. από την αριστερή πλευρά οι λέξεις συνήθως αλλάζουν, ανάλογα με την έκδοση. δε θέλω να σε γελάσω.
-οι ανάγκες μας αλλάζουν. είναι γνωστό. το ζήτημα είναι αν πρέπει να τις ακούμε. ή να τις διαμορφώνουμε ανάλογα με τον άλλον.
-το ζήτημα είναι αν πρέπει να διαμορφώνουμε τον άλλον ανάλογα με τις ανάγκες τις δικές μας. και δεν είναι πάντα ζήτημα του υπερεγώ.
-πρέπει να δεχτώ το κόστος των συνεπειών,του να είμαι αυτή που είμαι. χωρίς διορθώσεις. χωρίς επιμέλεια. και υποτιτλισμούς. πάντα με ένα μεγάλο ερωτηματικό και μία διαρκή αναβολή.
-ναι, μα νόμιζα πως μιλούσαμε για το ανικανοποίητο. -μεγάλο ερωτηματικό.-
-αγαπητή μαυρομαλλόυσα, ανατρέξτε στην παραπάνω συζήτηση. διαβάστε την προσεκτικά, κατά προτίμηση άνω των πεντακοσίων φορών και η απάντηση στο ερώτημα περί ανικονοποιήτου δεν θα σας δoθεί ποτέ.
-ΣΚΕΨΗ ΤΕΛΕΙ ΥΠΟ ΚΑΘΕΣΤΩΣ ΑΝΑΞΙΟΚΡΑΤΙΑΣ ΑΝΑΓΚΩΝ.
-ο./λ.-
Τετάρτη 13 Οκτωβρίου 2010
Κυριακή 26 Σεπτεμβρίου 2010
τελευταία στάση.
ξεκινάω το περπάτημα.βρίσκομαι μπροστά από μια γέφυρα.το μυαλό μου κενό.το παρελθόν μου σβήστηκε.η ωρα σταμάτησε.και έτσι όπως αιωρούμαι στο άδειο,ο αέρας μου χαιδεύει το πρόσωπο.είναι ο μόνος φίλος μου.ίσως να γίνει κάποτε και ο εραστής μου.το μόνο που θέλω τώρα είναι να ακουμπήσω τα παγωμένα κάγκελα.τι ωραία αίσθηση.πραγματικά το απολαμβάνω.τώρα το μόνο που μένει είναι να με πάρει μαζί του ο μελλοντικός μου εραστής.λες να φτάνει?θέλω να πάω μαζί του και να μην βγάλω άχνα.με κούρασαν τα ''μη'' σου.τα ''σταμάτα''.έσπασα και δε θέλω να ξανακολλήσω.τώρα είμαι ελεύθερη.ας χαθώ.-
http://www.youtube.com/watch?v=awtWSj_qTkE
Παρασκευή 24 Σεπτεμβρίου 2010
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)